كاش باران بودم
و غم پنجره را ميشستم
و به هر كس كه پس پنجره غمگين مانده
از سر عشق ندا ميدادم
پاك كن پنجره از دلتنگي كه هوا دلخواه است
گوش كن باران را كه پيامي دارد
دست از غم بردار زندگي كوتاه است
باز كن پنجره را روز نو در راه است
- ساناز محمدي
- چهارشنبه ۱۳ آبان ۹۴ ۱۳:۳۷ ۱۲ بازديد
- ۰ نظر